Nynorskordboka
ung
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ung | ungt | unge | unge |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| yngre | yngst | yngste |
Opphav
norrønt ungr; jamfør yngre og yngstTyding og bruk
- som har nokså låg alder;som er mellom barn og fullvaksen
Døme
- eit ungt miljø;
- ei ung kvinne;
- han er ung og urøynd;
- vere ung av år;
- den unge generasjonen;
- dei unge vaksne
- brukt som substantiv:
- både unge og gamle har møtt fram
- som gjeld livsfase for personar i nokså låg alder
Døme
- slå igjennom i ung alder;
- i mine unge dagar;
- ha røynt mykje i sitt unge liv
- som særpregar ungdom;ungdommeleg
Døme
- vere ung og sprek;
- vere ung av sinn
- om person: som har låg alder i høve til nokon annan eller til ei viss norm
Døme
- vere for ung til å gå av med pensjon;
- unge besteforeldre
- brukt som substantiv: personar som høyrer til ein ny generasjon
Døme
- dei unge bur i gamlehuset, kårfolket i nyhuset
- om vokster, fenomen, institusjon: nokså nyleg tilkomen, nokså ny
Døme
- ungt gras;
- ung skog;
- ein ung stat;
- ein ung vitskap;
- eit ungt skriftspråk;
- natta er ung