Nynorskordboka
undrast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å undrast | undrast | undrast | har undrast |
Opphav
norrønt undrastTyding og bruk
- vere forundra;
Døme
- ein må undrast om det som skjedde
- tenkje over, lure, spekulere;
Døme
- undrast på korleis det vil gå;
- det har eg undrast mykje på
Faste uttrykk
- ikkje å undrast pårimeleg, forståeleg
- det er ikkje å undrast på at mismotet tok overhand