Nynorskordboka
umoglegskap, umogelegskap
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein umogelegskap | umogelegskapen | umogelegskapar | umogelegskapane |
| ein umoglegskap | umoglegskapen | umoglegskapar | umoglegskapane |
Tyding og bruk
- det å vere umogleg
Døme
- at laget skal vinne, er nesten ein umoglegskap
- juridisk omstende som gjer at ein part i ei avtale ikkje kan oppfylle krava
Døme
- ein økonomisk umoglegskap