Nynorskordboka
briljantin, briljantine
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein briljantin | briljantinen | briljantinar | briljantinane |
| ein briljantine | |||
Uttale
briljantiˊn; briljangtiˊnOpphav
frå franskTyding og bruk
- tettvove, glansfullt tøy
- parfymert olje for hår og skjegg