Nynorskordboka
uhøgtideleg, uhøgtidleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uhøgtideleg | uhøgtideleg | uhøgtidelege | uhøgtidelege |
| uhøgtidleg | uhøgtidleg | uhøgtidlege | uhøgtidlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| uhøgtidelegare | uhøgtidelegast | uhøgtidelegaste |
Tyding og bruk
som er lite høgtideleg;
uformell, enkel, liketil
Døme
- ei uhøgtideleg samkome;
- gå uhøgtideleg kledd