Nynorskordboka
uheppeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uheppeleg | uheppeleg | uheppelege | uheppelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| uheppelegare | uheppelegast | uheppelegaste |
Tyding og bruk
- uheldig (1–3)
Døme
- det gjekk så uheppeleg til;
- ein uheppeleg verknad
- som adverb: uheldigvis
Døme
- uheppeleg for meg var det glatt der
Døme
- uheppelege mengder