Nynorskordboka
uformerkt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uformerkt | uformerkt | uformerkte | uformerkte |
Opphav
frå lågtysk, tysk; jamfør norrønt formerkja ‘merke, bli var’Tyding og bruk
Døme
- det heile skjedde så uformerkt