Nynorskordboka
udødeleg, udøyeleg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
udødeleg | udødeleg | udødelege | udødelege |
udøyeleg | udøyeleg | udøyelege | udøyelege |
Tyding og bruk
som ikkje kjem bort eller blir gløymd;
uforgjengeleg, evig
Døme
- trua på ei udødeleg sjel;
- eit udødeleg diktverk