Artikkelside

Nynorskordboka

ubendig

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
ubendig	ubendig	ubendige	ubendige

Opphav

frå tysk; av band ( eigenleg ‘ikkje fastbunden’

Tyding og bruk

ustyrleg, sterk, vill

Døme

ha ubendig trong, lyst til noko