Artikkelside

Nynorskordboka

tyde 1

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei tydetydatydertydene

Opphav

norrønt þýða; av tyd

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det er slik tyde ved han
  2. Døme
    • finne tyde