Nynorskordboka
turløpar, turlaupar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein turlaupar | turlauparen | turlauparar | turlauparane |
| ein turløpar | turløparen | turløparar | turløparane |
Tyding og bruk
skiløpar som går tur eller er med i eit skirenn berre for mosjon og avkopling;
til skilnad frå konkurranseløpar