Nynorskordboka
tukan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tukan | tukanen | tukanar | tukanane |
Opphav
gjennom tysk; engelsk frå søramerikansk lydherming etter fuglelydenTyding og bruk
tropisk, sør- og mellomamerikansk spettefugl med stort nebb, av familien Ramphastidae