Nynorskordboka
trofé, trofe
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein trofe | trofeen | trofear | trofeane |
| ein trofé | ||||
| troféen | troféar | troféane | ||
| inkjekjønn | eit trofe | trofeet | trofe | trofea |
| eit trofé | trofé | |||
| eit trofé | troféet | troféa | ||
Uttale
trofeˊOpphav
gjennom latin; frå gresk av trope ‘det å jage fienden på flukt’Tyding og bruk
- ting vunnen i krig, kamp, tevling eller jakt (og eventuelt utstilt til minne)
Døme
- hengje opp troféa frå kampen, tevlinga, jakta
- òg i sms som
- jakttrofé
- dekorasjon av samanstilte våpen