Nynorskordboka
triumvirat
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit triumvirat | triumviratet | triumvirat | triumvirata |
Opphav
frå latin ‘tremannsråd’Tyding og bruk
- (leiar)gruppe på tre personar
- i det gamle Roma: administrativt råd på tre menn;styringsgruppe på tre politikarar