Nynorskordboka
trilling 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trilling | trillingen | trillingar | trillingane |
Opphav
samanheng med norrønt þrennr eller þrinnr ‘tredobbelt’; jamfør tvillingTyding og bruk
kvart av tre barn som er fødde i same fødselen