Nynorskordboka
transe 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein transe | transen | transar | transane |
Opphav
gjennom engelsk, frå gammalfransk transir ‘døy’; opphavleg latin transire av trans ‘bortanfor, over’ og ire ‘gå’Tyding og bruk
halvmedviten eller umedviten tilstand med nedsett sansingsevne, røyndomssans og viljekontroll
Døme
- framkalle transe med hypnose;
- det spiritistiske mediet fall i transe;
- vere som i transe – vere åndsfråverande, tankespreidd