Nynorskordboka
tragedie
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tragedie | tragedien | tragediar | tragediane |
Opphav
frå gresk truleg av tragos ‘geitebukk’ og ode ‘song’Tyding og bruk
- drama der personar går til grunne på grunn av uløyselege karakterkonfliktar, lagnadsbundne liv eller liknande;klassisk, litterært (dramatisk) verk med trist innhald og sørgjeleg slutt;motsett komedie (1)
Døme
- gresk tragedie;
- ein tragedie av Racine;
- helten, heltinna i ein tragedie
- i antikken: gresk festspel som handla om gudane og vart framført av kor
Døme
- tragedien skjedde på den såpeglatte vegen
- uheldig utvikling, ulykkeleg periode
- opphaldet hans i utlandet vart ein einaste tragedie