Nynorskordboka
tit
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tit | titen | titar | titane |
Opphav
kanskje opphavleg ‘noko lite’Tyding og bruk
- liten fugl;særleg i samansette fuglenamn:
Døme
- fjelltit;
- talgtit
- liten fisk, halvvaksen aure eller laks