Nynorskordboka
tiraljør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tiraljør | tiraljøren | tiraljørar | tiraljørane |
Opphav
frå fransk tirailler ‘plaffe laus’ av tirer ‘skyte’Tyding og bruk
om eldre forhold: skyttar som tek del i kamp i spreidd orden;
soldat i ei skyttarlinje