Nynorskordboka
tipi
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tipi | tipien | tipiar | tipiane |
Opphav
frå sioux, av ti ‘opphalde seg’ og pi ‘brukt til’Tyding og bruk
kjegleforma telt oppsett av stenger tekte med bøffelhuder, tradisjonelt brukt av nordamerikanske urfolk på prærien;
jamfør wigwam