Nynorskordboka
tinktur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tinktur | tinkturen | tinkturar | tinkturane |
Opphav
latin tinctura, av tingere ‘farge’; samanheng med teintTyding og bruk
- alkoholhaldig stoff drege ut av eit anna stoff, eller alkoholhaldig løysning av ekstraktar
- tynn lakkoppløysning med bronsepulver blanda i