Nynorskordboka
tingstad
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tingstad | tingstaden | tingstadar | tingstadane |
| tingstader | tingstadene | ||
Tyding og bruk
- stad kor ein tidlegare hadde ting (2, 4)
Døme
- her var ein gammal tingstad
- sted med tinghus
Døme
- slå saman tingstader