Nynorskordboka
tidhøveleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| tidhøveleg | tidhøveleg | tidhøvelege | tidhøvelege |
Tyding og bruk
- som høver for eller i samtida eller som blir kravd av samtida
Døme
- tidhøvelege reformer
- som høver med smaken, moten i tida
Døme
- eit tidhøveleg interiør;
- tidhøvelege meiningar