Nynorskordboka
teutonar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein teutonar | teutonaren | teutonarar | teutonarane |
Opphav
latin fleirtal teutoni, teutones, frå germansk; samanheng med tjodTyding og bruk
medlem av ei germansk (2 folkestamme som opphavleg kom frå Jylland
Døme
- Marius vann over teutonane i år 102 f.Kr.