Nynorskordboka
terskel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein terskel | terskelen | tersklar | tersklane |
Opphav
norrønt þresk(j)ǫldrTyding og bruk
- tverrtre som dannar botn i ein dørkarm;
Døme
- opne døra og stige over terskelen
- naturleg høgd under vatn, til dømes i ein fjord;jamfør terskelfjord
- i overført tyding: hindring eller grense som må overstigast før noko kan skje
Døme
- minske terskelen for intern kritikk;
- ha høg terskel for å be om hjelp;
- det må vere ein låg terskel for å varsle
- minste påverknad på eit sanseorgan som må til for å få til ein reaksjon
Faste uttrykk
- kome over terskelenovervinne motførestillingar
- kome over terskelen og melde seg på eit kurs
- stå på terskelen tilstå ved byrjinga av (noko)