Nynorskordboka
terrin
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein terrin | terrinen | terrinar | terrinane |
Opphav
frå fransk, av terre ‘jord, leire’, opphavleg ‘leirkar’Tyding og bruk
stor bolle med lok og hankar;
jamfør suppeterrin