Nynorskordboka
terne 2
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei terne | terna | terner | ternene |
Opphav
norrønt þerna; av lågtysk derneTyding og bruk
- om eldre forhold: ung tenestekvinne
- jente i følgjet til Lucia under luciafeiring