Nynorskordboka
tempelherre
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tempelherre | tempelherren | tempelherrar | tempelherrane |
Opphav
frå tysk, av latin templarius; jamfør norrønt templari, templumbróðirTyding og bruk
medlem av ein geistleg riddarorden i mellomalderen