Nynorskordboka
telefonkø
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein telefonkø | telefonkøen | telefonkøar | telefonkøane |
Tyding og bruk
- kø (1) av folk som ventar på å få kontakt med ei verksemd, eit kontor eller liknande via telefon
Døme
- eg stod to timar i telefonkø hos Skatteetaten;
- ho sat i telefonkø på legekontoret
- om eldre forhold: kø (1) utanfor telefonkiosk;kø for å få bruke eit telefonapparat
- om eldre forhold: venteliste for å få installert telefon