Nynorskordboka
tektonisk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| tektonisk | tektonisk | tektoniske | tektoniske |
Opphav
gjennom tysk, frå latin tectonicus ‘som gjeld bygging’, av gresk tektonikos av tekton ‘tømrar, byggmeister’; jamfør arkitektTyding og bruk
- som gjeld oppbygginga av jordskorpa
Døme
- tektonisk rørsle, jordskjelv
- i arkitektur og kunst: som gjeld formgjeving der ein medvite smeltar saman dei einskilde konstruktive ledda til ein heilskap
Døme
- tektonisk eller atektonisk form