Nynorskordboka
tegl
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tegl | teglet | tegl | tegla |
Opphav
norrønt tigl, gjennom gammalengelsk; frå latin tegula ‘takstein’Tyding og bruk
(byggjemateriale av) brend leire;