Artikkelside

Nynorskordboka

bortkomen, bortkommen

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
bortkomen	bortkome	bortkomne	bortkomne
bortkommen	bortkomme	bortkomne	bortkomne

Opphav

perfektum partisipp av kome ( og bort

Tyding og bruk

som er komen bort;
mista
Døme
- ein bortkomen sykkel
forkomen, hjelpelaus
Døme
- ein bortkomen liten unge