Artikkelside

Nynorskordboka

tau

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit tau	tauet	tau	taua

Opphav

norrønt tog

Tyding og bruk

reip som er tjukkare enn line og snor, men tynnare enn trosse

Døme

binde noko fast med tau;
han held seg fast i tauet

- hampetau
- hoppetau

Faste uttrykk

hoppe tau
hoppe over eit tau som blir svinga av ein sjølv eller av to andre i høge bogar over hovudet på ein og ned mot marka