Nynorskordboka
bortforklare
bortforklara
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å bortforklaraå bortforklare | bortforklararbortforklarer | bortforklarte | har bortforklart | bortforklar! |
| bortforklarar | bortforklara | har bortforklara | bortforklar!bortforklara!bortforklare! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| bortforklart + substantiv | bortforklart + substantiv | den/det bortforklarte + substantiv | bortforklarte + substantiv | bortforklarande |
| bortforklara + substantiv | bortforklara + substantiv | den/det bortforklara + substantiv | bortforklara + substantiv | |
Tyding og bruk
med forklaring, argument prøve å vise at noko ikkje er slik ein skulle tru;
Døme
- bortforklare faktum