Nynorskordboka
tander
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
tander | tandert | tandre | tandre |
Opphav
frå fransk; av latin tener ‘sart, sped’Tyding og bruk
som toler lite;
Døme
- bleik og tander;
- ha tander hud
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
tander | tandert | tandre | tandre |