Nynorskordboka
tambur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tambur | tamburen | tamburar | tamburane |
Opphav
gjennom fransk og spansk; frå arabiskTyding og bruk
Døme
- vere tambur i bogekorps
- ting som liknar ei tromme;
- i arkitektur: sylindrisk bygningsdel som ber ein kuppel