Artikkelside

Nynorskordboka

tabbe 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein tabbe	tabben	tabbar	tabbane

Opphav

frå svensk

Tyding og bruk

feil som kjem av dumskap eller tankeløyse;

bommert, flause

Døme

gjere ein tabbe;
det var ein tabbe å sykle på glatta