Nynorskordboka
sørgjeleg, sørgeleg, syrgjeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sørgeleg | sørgeleg | sørgelege | sørgelege |
| sørgjeleg | sørgjeleg | sørgjelege | sørgjelege |
| syrgjeleg | syrgjeleg | syrgjelege | syrgjelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| sørgelegare | sørgelegast | sørgelegaste |
| sørgjelegare | sørgjelegast | sørgjelegaste |
Tyding og bruk
- som skaper eller kan skape sorg;særs lei, harmeleg
Døme
- ein sørgjeleg bodskap;
- ei sørgjeleg historie
- dårleg, skrøpeleg
Døme
- vere i ein sørgjeleg tilstand
- brukt som adverb: svært
Døme
- bli sørgjeleg skuffa