Nynorskordboka
særstilling
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | 
| ei særstilling | særstillinga | særstillingar | særstillingane | 
Tyding og bruk
særmerkt stilling (4); 
Døme
- stå i ei særstilling
 
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | 
| ei særstilling | særstillinga | særstillingar | særstillingane |