Nynorskordboka
særspråk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit særspråk | særspråket | særspråk | særspråka |
Tyding og bruk
variant av ei målform eller eit målføre som blir talt av (grupper av) personar med visse sams drag, til dømes alder, kjønn eller yrke
Døme
- det er særleg i ordtilfanget at eit særspråk merkjer seg ut