Nynorskordboka
særklasse
substantiv hankjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein særklasse | særklassen | særklassar | særklassane |
| hokjønn | ei særklasse | særklassa | særklasser | særklassene |
Tyding og bruk
særskild klasse når det gjeld kvalitet, dugleik og liknande
Døme
- vere i særklasse (best, dårlegast);
- kontorfullmektig i særklasse – i eit høgare lønssteg enn stillinga til vanleg høyrer heime i