Nynorskordboka
syenitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein syenitt | syenitten | syenittar | syenittane |
Opphav
gjennom fransk; frå greskTyding og bruk
djupbergart som særleg er kjend frå den egyptiske byen Syene