Nynorskordboka
bonett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bonett | bonetten | bonettar | bonettane |
Uttale
bonetˊtOpphav
frå fransk bonnette, av bonnet ‘huve’, gjennom engelsk; nederlandskTyding og bruk
lite, smalt segl som ein kan feste til underkanten på eit større