Nynorskordboka
supé, supe 1
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein supe | supeen | supear | supeane |
ein supé | |||
supéen | supéar | supéane |
Uttale
supeˊOpphav
frå fransk, av souper ‘ete kveldsmat’, av soupe ‘suppe’Tyding og bruk
finare kveldsmåltid