Nynorskordboka
sundre
sundra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sundraå sundre | sundrar | sundra | har sundra | sundr!sundra!sundre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| sundra + substantiv | sundra + substantiv | den/det sundra + substantiv | sundra + substantiv | sundrande |
Opphav
norrønt sundra; samanheng med sund (2Tyding og bruk
skilje, setje frå kvarandre
Døme
- sundre frå
Faste uttrykk
- sundre utskilje ut, gje frå seg (væske)