Nynorskordboka
bondeallmuge, bondeålmuge
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bondeallmuge | bondeallmugen | bondeallmugar | bondeallmugane |
| ein bondeålmuge | bondeålmugen | bondeålmugar | bondeålmugane |
Tyding og bruk
om eldre forhold: allmuge (1) av bønder