Nynorskordboka
sulamitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sulamitt | sulamitten | sulamittar | sulamittane |
Opphav
etter namnet Sulammit, Høgs 6,13 i eldre omsetjingar, uttydd som ‘heile den kristne kyrkjelyden’Faste uttrykk
- heile sulamittenalt i hop, heile hurven