Nynorskordboka
stubb
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stubb | stubben | stubbar | stubbane |
Opphav
norrønt stubbr; av stuvTyding og bruk
- stump, rest som står att av noko
Døme
- halmstubb;
- hårstubb;
- skjeggstubb;
- taustubb;
- stubb og strå;
- rubb og stubb – sjå rubb
- stutt stykke, bit (2, 2)
Døme
- det er berre ein liten stubb å gå;
- lese ein stubb