Nynorskordboka
stroken
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| stroken | stroke | strokne | strokne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| stroknare | stroknast | stroknaste |
Opphav
av strykeTyding og bruk
- som er fylt, men ikkje har topp som ragar over kanten;til skilnad frå toppa
Døme
- ei stroken skei sukker
- utan feil og manglar
Døme
- vere fin og stroken;
- ein stroken BMW
Faste uttrykk
- liggje strokenliggje rett ut;
vere utslegen (1, 5)