Artikkelside

Nynorskordboka

strime

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei strime	strima	strimer	strimene

Opphav

truleg frå lågtysk

Tyding og bruk

lang, smal stripe av lys, væske, røyk eller liknande
Døme
- den vesle strima av lys;
- ei strime av røyk;
- strimer av blod i andletet
snev, glimt (3)
Døme
- kjenne ei ørlita strime av håp